کد مطلب:29725 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:95
عمر، در پی یاران پیامبر خدا فرستاد كه در بین آنان امیر مومنان علیه السلام [ نیز] بود. عمر به امیر مؤمنان علیه السلام گفت:نظر تو چیست، ای ابو الحسن؟ تو كسی هستی كه رسول خدا درباره ات گفته است كه:«تو داناترینِ این امّت و داورترینِ آنان بر اساس حق هستی. این دو نفر در گواهی دادن، اختلاف دارند. علی علیه السلام فرمود:آن دو، دو گونه گواهی نداده اند؛ تا شراب نخورده باشد، شرابْ قی نمی كند. [ عمر] پرسید:آیا گواهیِ فرد خواجه (اَخته)، پذیرفتنی است؟ علی علیه السلام فرمود:از دست رفتن مردی اش مثل از دست رفتن یكی از اعضای بدنش است.[1]. 5743. امام صادق علیه السلام:قُدامة بن مظعون را كه شراب خورده بود و علیه وی شاهد وجود داشت، نزد عمر آوردند. او حُكم آن را از علی علیه السلام پرسید و علی علیه السلام فرمان داد هشتاد تازیانه بر وی بزنند. قدامه گفت:ای امیر مؤمنان! بر من حدّی واجب نیست. من از مصداق های این آیه هستم:«لَیْسَ عَلَی الَّذِینَء َامَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّلِحَتِ جُنَاحٌ فِیمَا طَعِمُواْ؛[2] بر كسانی كه ایمان آورده و كارهای شایسته كرده اند، گناهی به خاطر آنچه [ قبلاً ]خورده اند، نیست». علی علیه السلام فرمود:«تو از مصداق های این آیه نیستی؛ چون طعام مصداق این آیه، بر ایشان حلال است. آنان، جز آنچه خداوند برای آنان حلال كرده، نمی خورند و نمی نوشند» و آن گاه افزود:«شرابخوار، هنگامی كه می نوشد، نمی فهمد كه چه می خورد و چه می آشامد! وی را هشتاد تازیانه بزنید».[3].
5742. امام باقر علیه السلام:قُدامة بن مظعون را كه شراب خورده بود، نزد عمر بن خطّاب آوردند. دو نفر علیه وی شهادت دادند. یكی از آن دو، عمرو تمیمی (مردی خواجه) بود و دیگری معلّی بن جارود. یكی از آن دو گفت:من دیدم كه وی شراب می خورْد. و دیگری گفت:من دیدم كه وی شراب، قی می كرد.